سرسپرده
***
سرسپردگی از آن مفاهیمی است که حداقل در زبان فارسی که من می‌دانم تشریح نشده. حتی شاید کلمه‌ء سرسپرده به صورت منفی هم برداشت شود.
این سرسپردگی که اینجا می‌خواهم بنویسم ترجمه‌ای از مفهوم Devotion در عرفان شرق بخصوص هندوستان است. بیشتر این
مفاهیم و درک آن را مدیون سادگورو هستم.
قبل از ادامه بگویم که درک این مفهوم برای انسانهای منطقی و از راه منطق، کاملاً غیرممکن است. اگر شما همهء دنیا را از راه منطق می‌شناسید این نوشته برایتان نامفهوم خواهد بود و خواندنش را توصیه نمی‌کنم.
یکی از انواع مسیرهای معنوی یوگا، مسیر یوگای باکتی یا مسیر سرسپردگی است. یا همان مسیر عشق. عشق بی قید و شرط.
کسی که نفس یا ایگوی خودش را کمرنگ می‌کند در نتیجه پروسهء خواستن و انتخاب را در خودش ضعیف می‌کند. بالطبع چنین کسی حاضر است زندگی خودش را وقف کند. یا فدا کند.
چنین شخصی حاضر است زندگی اش را برای معشوق یا برای چیزی وقف کند.
در مسیر سرسپردگی، موضوع مورد سرسپردگی مهم نیست. یعنی شما میتوانید سرسپردهء هر چیزی باشید.
اینجاست که ذهن گیر می‌کند. چون ذهن همواره در حال خوب و بد کردن و سبک و سنگین کردن و محاسبه است. ذهن اینجا وارد عمل می‌شود.
ذهن حساب و کتاب می‌کند که ببیند چه چیزی ارزش وقف کردن زندگی را دارد، و بلافاصله خودِ اصل سرسپردگی از بین می‌رود. به محض ورود انتخاب، دیگر سرسپرده‌ای در کار نیست چون ذهن و انتخاب وارد شده است.
یک سرسپردهء واقعی خودش را وقف می‌کند. بدون انتخاب! بدون حضور نفس.
می‌تواند وقف یک خدا باشد یا وقف مردم یا وقف خانواده یا وقف یک سنگ یا درخت یا هرچه!
دقت کنید، مهم خودِ وضعیت سرسپردگی است نه موضوع آن.
یک سرسپرده، انسانی عاشق و بدون نفس است. مثلاً کسی که سرسپرده باشد هیچگاه غمگین نمی‌شود چون نفسی ندارد که غمگین باشد. چون ترجیحی ندارد که اگر نشد، ناراحت شود!
مثلاً اگر سرسپردهء فرزندش باشد و به هر دلیلی فرزندش را از او بگیرند او همچنان سرسپرده باقی می‌ماند. شاید موضوع سرسپردگی اش عوض شود ولی این اصلا مهم نیست.
برای یک سرسپرده، ماندن در وضعیت سرسپردگی مهم است.
مثلاً کسی که خودش را وقف پدر یا مادر پیرش کرده باشد با فوت آن‌ها تاثیری نمی‌پذیرد چون به راحتی موضوع مورد وقفش را عوض می‌کند. یا برایش عوض می‌شود. برای او فرقی ندارد.
او به دنبال بازگشت سرمایه‌گذاری یا دنبال نام و شهرت نیست.
بنابراین او موضوع سرسپردگی اش را انتخاب نمی‌کند.
او برای عشق ورزیدن شرط و شروط نمی‌گذارد.
سرسپردگی درک عمیقی از عشق لازم دارد.
عشق درونی و اصلی.
عشقی که طرف ندارد!
عشق مجرد!
عشق اصیل!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر