آرزوهای سال ١۴٠١
---
ای کاش می‌دانستم کی بنویسم. کی نه.
ای کاش می‌دانستم چه وقت باید کاری نکنم.
چه وقت باید کاری انجام بدهم.
ای کاش می‌دانستم کی باید سخن بگویم و کی سکوت کنم.
ای کاش می‌دانستم تعادل کجاست.
ای کاش می‌دانستم چه حالی و وضعی دارم.
ای کاش می‌دانستم درونم چه خبر است.
ای کاش با ندانستن هایم کنار بیایم.
ای کاش تمام زندگی ام بر مبنای عشق و دهش بود.
ای کاش در لحظه می‌بودم.
ای کاش ریشه های حرص و طمع را می‌شناختم.
ای کاش آگاه می‌بودم.
ای کاش ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر