پراکنده گویی های سفر
---
حس میکنم سطح نوشتهها اومده پایین. تبدیل شده به روایت اتفاقات روزانه. البته سطح بندی بی معنیه. فعلا ولش کن.
برای خوب نوشتن نیازه خوب مدیتیشن کرده باشم. توی سفر نماز سفریه. مدیتیشن هم سخت تره. به بزرگی خودتون ببخشید!
بهترین کار همیشه پرداختن به درونه! نه نوشتن! نه اینستاگرام! نه این موبایل لعنتی! که اگه بشه ترکش می کنم.
وقتی مدام دنبال غذا و جای خواب باشی سطح روحت کلا میاد پایین! این اتفاق در مسافرت میافته! و هنگامی که مورتگیج داری در کشورهای پیشرفته!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر