اعتماد
***
در این مسیر به تدریج معانی را از نو درک می‌کنی. تمام مفاهیم در یک نقطه همگرا می‌شوند. یک نقطه‌ی نانوشتنی.
مثلاً مفهوم اعتماد.
اگر به آن مفهوم نانوشتنی اعتماد نکنی به هیچکس نمی‌توانی اعتماد کنی.
اگر
به جهان
به خدا
به کائنات
به طبیعت
به زندگی
به هر چه که در کلمه نمی گنجد
اگر به او اعتماد نکنی به هیچکس اعتماد نخواهی داشت.
اگر به او اعتماد نکنی به خودت هم اعتماد نخواهی کرد.
تو همیشه موجودی تنها و متوهم باقی خواهی ماند.
به روح هوشمند جهان اعتماد کن!
به همه اعتماد کن!
به معجزه اعتماد کن!
به لحظه اعتماد کن!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر